Saturday, July 18, 2015

জীৱন= f(বিকল্প)






সন্ধিয়া সময় -- হোষ্টেলৰ কাষতে থকা পুূথিভৰালটোত এটা-দুটাকৈ লাইট জ্বলিছে - ষ্ট্ৰীট লাইটৰ পোহৰত পাহাৰৰ ওপৰত থকা কেম্পাছটোৰপৰা তলৰ সমতললৈ একাবেকাকৈ নামি যোৱা পথটো জিলিকি উঠিছে - - চৌদিশৰ অন্ধকাৰৰ মাজত এনে লাগিছে যেন একাবেকা পথটো তৰাভৰা আকাশখনৰ পৰাহে নামি গৈছে - আই আই এম কোজিকোড়ৰ আন এটা নাম গড'চ আউন কেম্পাছ - কাৰণটো সন্ধিয়াৰ এনে এটা মনোৰম দৃশ্য দেখিলে সহজেই বুজিব পাৰি --


অনিৰুদ্ধ আৰু মই ওলাই আহিলোঁ হোষ্টেল ৰুমৰ পৰা - সময় পালে সন্ধিয়া সময়তে আমি দুয়োটাই জগিং কৰোঁ-  ৰাতিপুৱা কৰিবলৈ সময় নাই - শুই উঠিয়েই নাকে কাণে ব্ৰেকফাচ্ট গুজি পোনে পোনে ক্লাছৰুম যাব লাগে -- যোৱা দুটা বছৰে অকল খাই খাই পেটদাল বহালোঁ - এতিয়া সেয়েহে ভাবিছোঁ কেম্পাছ এৰাৰ আগে আগে অলপ জগিং কৰি শ্লিম হৈ লও -- অনিৰু্দ্ধ আৰু মই প্ৰায়েই আহোঁ কাম নাথাকিলে - আহি তলৰ সমতল ভাগ পালেহি অনিৰুদ্ধে ফিল্ডত ৰাওন্দ লগাই - মই বহি চাই থাকোঁ - তাৰ ফিল্ডৰ ৰাওন্দ শেষ হ’লে আকৌ জগিং কৰি ওপৰলৈ উঠো - পাছে জগিং প্ৰথম হেয়াৰ পিন বেন্দটো লৈকেহে কৰা হয় - তাৰ পাছত তাৰ পেটৰ বিষ মোৰ হাওফাওৰ হাফু হাফু আৰম্ভ হৈ যায় - বাকীদোখৰ দূৰত্ত্ব খোজকাঢ়ি্যে আমি আমাৰ সন্ধিয়াৰ জগিং সম্পূৰ্ণ কৰোঁ - হোষ্টেল পোৱাৰ আগে আগে ডিপাৰ্টমেন্টেল ষ্ট’ৰৰ মিলমা কেন্টিনত ১০ মিনিট বহি ভাগৰ পলুৱা্ও - লগত থাকে মিলমা স্পিছিয়েল চুইট লাইম জুচ আৰু কেতিয়াবা মিলমা পেড়া -


প্লেছমেন্ট চিজন শেষ হ’ল যোৱাটো সপ্তাহত - অনিৰুদ্ধে মাল্টিনেচনেল এফএমচিজি কোম্পানিত  পালে, ময়ো ৰিস্ক এনালিষ্ট হিচাপে ফাইনেন্স কোম্পানী এটাত জইন কৰিম - সকলো এতিয়া নিচিন্ত -  জীৱনৰ এই অন্তহীণ ৰেট ৰেচত ক্ষন্তেক বিশ্ৰাম লোৱাৰ সময় এয়া যেন-  এইকেইদিন আগতে কাহানিও নেদেখা কেইবাখনো নতুন মুখো দেখিছোঁ গধূলী জগিং কৰিবলৈ ওলাই অহা -মোটা দৰমহাৰ পেকেজ সুনিশ্চিত কৰাৰ পাছত এতিয়া লক্ষ্য শ্লিম ফিগাৰ --  বেয়া নহয় অৱশ্যে - ভাল চেলাৰীৰ লগতে ভাল ফিগাৰ থকাটো অতিকে দৰকাৰী - কবলৈ গ’লে এটা কমপ্লিট পেকেজ -


আজিও অনিৰুদ্ধ আৰু মই আহি কেন্টিনত বহিলোহি - দুটা চুইট লাইম জুচৰ অৰ্ডাৰ ৰহমানদাক দি বাহিৰৰ বেন্সিতে আহি বহি পৰিলোঁ - ফাৰ্ষ্ট ইয়েৰৰ গ্ৰুপ এটাৰ  আদ্দা চলি আছে - চিনাকী কোনোবা আছে নেকি চালোঁ - নাই চিনাকী মুখ দেখা নাপালোঁ -
-
- কেম্পাছৰ এইবাৰ হাইয়েষ্ট পেকেজ কিমান?? আদ্দাৰ কিছু টুকুৰা আহি কাণত পৰিলহি আমাৰ -
এইটো সময়ত কেম্পাছত দুটা মানুহ গোট খালেই পেকেজ প্লেছমেন্টৰ কথাই স্থান পায় প্ৰথমতে - আমিও যোৱা বছৰ এইটো সময়ত একেবিলাক কথাই পাতিছিলোঁ - কোনে পিপিঅ (প্ৰি প্লেছমেন্ট অফাৰ) পালে, কোনে পিপিআই (প্ৰি প্লেছমেন্ট ইন্টাৰভিও) পালে সকলো কথা নখ দৰ্পণত আছিল আমাৰ - মিলমা কেন্টিনৰ আদ্দাত প্লেছমেন্ট পেকেজে স্থান পোৱাটো একো অস্বাভাবিক নহয় - কেম্পাছৰ সকলো খবৰৰ উৎস যে এই মিলমা কেন্টিন -

৩২ লাখ - ডিবি য়ে দিছে --  আমাৰ হোষ্টেলৰ প্ৰাপ্তিয়ে পাইছে --  ফ্ৰন্ট এন্ড ইনভেষ্টমেন্ট বেংকিং ৰ’ল - ছোৱালী এজনীয়ে উত্তৰ দিলে -- প্ৰাপ্তি চি হোষ্টেলৰ - ছোৱালীজনীও চি হোষ্টেলৰে  হ’ব লাগিব -


ডেট ইছ গ্ৰেন্ড - লগৰজনীৰ মাত সেয়া - মাততোত আকুলতাৰ চিন স্পষ্ট-


মেগী, চাহৰ আদ্দাত প্লেছমেন্টে নিজৰ ঠাই গজগজীয়া কৰি লৈছে -- সোনকালে এইটো টপিক ভঙ্গ হোৱাৰ আশা নাই -


আনকালে হোৱা হ’লে অনিৰুদ্ধ আৰু মই তাতে আৰু ২০ মিনিটমান সময় বহিলোহেতেন- কথা পাতিলোহেতেন - আজি সময় নাই - গধূলী ক্ৰাউন থিয়েটাৰত চিনেমা চোৱা প্লেন আছে - হাতত সময় নাই বেছি -  ৰহমান দাক খাটাত আজিৰ খৰচ লিখিবলৈ কৈ  দুয়োটাই খোজ ল’লো হোষ্টেললৈ - ওলাই যাওতে গ্ৰুপটোলৈ আকৌ এবাৰ চকু ফুৰালোঁ - সকলোবোৰ আদ্দাত নিমজ্জিত - আজিৰ এই প্লেছমেন্টৰ লগত যে সিঁহতৰ ভবিষ্যতৰ সপোনবিলাক এক অদৃশ্য সূতাৰে বান্ধ খাই আছে -- এক নিবিঢ় একাত্মীয়তা যেন -

এই প্লেছমেন্ট, জব উইথ এ বিগ ফেট চেলাৰী - এইবিলাক বস্তুৱে মোক অকনো আকৰ্ষিত নকৰে - এনে নহয় যে মই টকা-পইছা নিবিচাৰোঁ - বিচাৰোঁ মই - আন দহোজনৰ দৰে মোৰো সপোন কিছু আছে, সেয়া পূৰণ কৰিবলৈ মোকো টকাৰ দৰকাৰ - কিন্তু সেই টকা মই নিজে বিচৰামতে ঘটিব বিচাৰোঁ - নিজে ভাল পোৱা কাম কৰি টকা ঘটাৰ মজাই বেলেগ - - জীৱনটো এটা কিউবিক’লতেই পাৰ কৰি দিয়াতো মই একেবাৰেই সমৰ্থন নকৰোঁ - পাৰিম কৰিব সেয়াও যদিহে মই নিজে ভালপোৱা কাম কৰিবলৈ পাও -- কিন্তু লাখটকাৰ দৰমহা দিয়া এই মাল্টিনেচনেলৰ বেলেন্স শ্বীট, প্ৰফিট এন্ড লছ ষ্টেটমেন্টৰ প্ৰকোপত কেইজনে নিজে ভালপোৱা কাম কৰিবলৈ পায় - এক্সেল, পিপিটি ৰ মাজতেই জীৱন স্তব্ধ হৈ যায় - বাহিৰৰ গ্লেমাৰৰ প্ৰতাপত যে মনৰ সপোনৰ পাহিবোৰ চিৰাচিৰ হৈ যায়, তিলতিলকৈ জীৱনৰ ৰংবোৰ শেষ হৈ যায় -


নিবিচাৰিছিলোঁ মই এনে জীৱন - কিন্তু ইয়াৰ পাছতো বহি পৰিছিলোঁ প্লেছমেন্টত - বিকল্প যে নাছিল-


কেতিয়াবা ভাবোঁ - ভুল কৰা নাইতো মই -- বিকল্প সঁচাকৈয়ে নাছিল নেকি বাৰু ?
মনত পৰিল প্ৰথমদিনা কেম্পাছত প্ৰফেচাৰে পৰিচয় লওতে সকলোকে সুধিছিল - কিয় তোমালোকে এমবিএ কৰিব বিচাৰিছা -
ইন্টাৰভিও ৰাওন্দতো একেটা প্ৰশ্নৰে সন্মুখীন হৈছিলোঁ - কিন্তু তেতিয়া উত্তৰ দিছিলোঁ ইমপ্ৰেছ কৰিবলৈ - কেৰিয়াৰ গ্ৰউথ, লাৰ্নিং কাৰ্ভ, ম'ৰ ৰেছপনছিবিলিটি আৰু ক'ত কি যে কৈছিলোঁ --
কিন্তু সেইদিনা প্ৰফেচৰজনৰ একেটা প্ৰশ্নতে একো নভবা নিচিন্তাকৈ মনলৈ অহা ভাবটোকে কৈ দিছিলোঁ -
অসমৰ কাৰণে কিবা এটা কৰিব বিছাৰোঁ - বিশেষকৈ পৰ্য্যটনৰ দিশটোত -
সেয়া দুটা বছৰৰ আগৰ কথা ----

কেতিয়াবা ভাবোঁ - প্লেছমেন্টৰপৰা অপ্ট আওট কৰিব লাগিছিল নেকি বাৰু ??? প্লেছমেন্টত বহি মই নিজকে নিজে ফাঁকি দিয়া নাইতো --

সৰুতে পঢ়া তীখৰৰ অংক জংক পংকৰ এটা সাঁথৰ মনলৈ আহিল --


তীখৰে এবাৰ লগৰটোক দুটা চইছ দিলে -- প্ৰথমটো হ’ল তীখৰে লগৰটোক ৩০ দিনলৈ দৈনিক এক লাখ টকাকৈ দিব --
আনটো হ’ল - প্ৰথম দিনা ১ টকা দিব দ্বিতীয় দিনা ২ টকা তৃতীয় দিনা ৪ টকা  এনেকৈ ৩০ দিনলৈ প্ৰত্যক দিনাই আগদিনা দিয়া টকাৰ দুগুণ দিব -
লগৰজনে কোনো চিন্তা নকৰাকৈয়ে বিনা দ্বিধাই প্ৰথমটোকে বাছি ল’লে -- কিন্তু পাছতহে তীখৰে হিচাপ কৰি দেখুৱাতহে গম পালে যে  দ্বিতীয়টো অপছন লোৱা হ’লে ৩০ দিনত তেও কোটিপটী হ’ব পাৰিলে্হেতেন --- এটা ভুল সিদ্ধান্ত -

হোষ্টেলৰ গেটৰ মুখত অনুৰুদ্ধকো আজি একেটা সাঁথৰকে সুধিলোঁ মই -- চৰ্ত্ত ৰাখিলোঁ - প্ৰশ্ন শেষ হোৱাৰ লগে লগে উত্তৰ দিব লাগিব --


উত্তৰ আহিল- সিয়োঁ প্ৰথম বিকল্পটোকে বাছি ল’লে -- আঁচৰিত নহলোঁ মই - চিন্তা কৰিবলৈ যে সময়ো দিয়া নাছিলোঁ তাক -
অনিৰুদ্ধক আকৌ এবাৰ ভালদৰে দুয়োটা অপচন চালিজাৰি চাবলৈ কৈ নিজৰ ৰুমত সোমালোঁ --

ৰুমৰ ফেনখনৰ চুইটছটো অন কৰোতে মাথো এটা ভাবে মনত দোলা দি থাকিল -- আমি বাৰু জীৱনৰ এই প্লেছমেন্ট নামৰ সাঁথৰটোত কোনটো চইছ বাছি ল’লোঁ --

Monday, July 13, 2015

শান্ত সাগৰ অশান্ত মন --

শান্ত সাগৰ অশান্ত মন ~~~

ঘড়ীতোলৈ চালোঁ - ১০ বাজিবলৈ ১৫ মিনিট আছে - মাৰ্চ মাহৰ  কন্যাকুমাৰীৰ ৰাতিপুৱাৰ সূৰ্য্যটোৱে খাও খাও মূৰ্ত্তি ধৰি ওপৰলৈ উঠি আহিছে -- কপালত বিন্দু বিন্দু ঘামৰ অস্তিত্ব অনুভৱ কৰিলোঁ - ৰাতিপুৱা হোটেলৰ ৰুমৰ পৰা খৰখেদাকৈ ওলাই আহিছিলোঁ সূৰ্য্যোদয় চোৱাৰ আশাত - এঘন্টাৰ অপেক্ষাৰ পাছত সূৰ্য্য দেৱতাৰ দৰ্শন হয় মানে ডাৱৰৰ ওৰণীৰ লগত লুকা ভাকু খেলি বেলি গৈ মূৰৰ ওপৰ পালেগৈ  -  নিৰাশ মনেৰে ব্ৰেকফাচ্ট কৰি আহি এতিয়া বিবেকানন্দ ৰক মেমৰিয়েললৈ ফেৰী ধৰিবলৈ ফেৰীঘাটত প্ৰতিক্ষাৰত  আমি -- আমি মানে অনিবাৰ্ণ, অনিৰুদ্ধ, মিনাক্ষী আৰু মই -


অনিৰ্বাণ, অনিৰু্দ্ধে ৰেলিংত আওজি চিগাৰেটৰ ধুৱা ওৰুৱাইছে - ফেৰী আহিবলৈ এতিয়াও ১০ মিনিট সময় আছে - অফুৰন্ত সময় হাতত - ধুৱা ওৰোৱাবলৈ


মিনাক্ষীলৈ চালোঁ - অদূৰত শিল এছটাৰ ওপৰত বহি একান্তমনেৰে পানীলৈ চাই আছে -- সাগৰৰ পৰা মৰা বতাহজাকে চুৰিদাৰৰৰ আচলখন ওৰোৱাই নিও নিও কৰিছে, কাণৰ কাষৰ চুলিকিদাৰি বাৰে বাৰে মূখৰ সন্মুখলৈ আহি আমনি কৰিছে -- ধুনিয়া লাগিছে মিনাক্ষীক -- কেমেৰাটো তাইৰ পিনে ফকাছ কৰি ফ’ট এখন ল’লোঁ -


 অপূৰ্ব -- ভিউফাইন্ডাৰত ফ’টখন চাই নিজকে নিজেই কলোঁ --


“ বাবা - হাতখন চোৱাবা নি?? মাত্ৰ ১০ টকাতে তোমাৰ ভৱিষ্যত জানি লোৱা --


অচিনাকী মাতষাৰত পাছফাললৈ ঘুৰি চালোঁ - শেতা মুখেৰে মলিয়ন কাপোৰেৰে এগৰাকী পঞ্চাশোৰ্ধৰ মহিলা ৰৈ আছে -- হাত চোৱা মানুহ - মুখখনৰ চাৱনিত জ্যোতিষীৰ মুখত দেখা মই বৰ ভাৱ দেখা নাপালোঁ - তাৰ ঠাইত যেন কৰূণ চাৱনী আদহীয়া মহিলাগৰাকীৰ চকুত -- মহিলাগৰাকীক নিৰাশ কৰিবলৈ মন নগল এই ৰাতিপুৱাতে -- সোঁহাতখন আগবঢ়াই দিলোঁ -


“তুমি বৰ চোকা ল’ৰা, তুমি জীৱনত বহুত উন্নতি কৰিবা - -  মানুহগৰাকীয়ে হাতৰ তলুৱাখন চাই চাই মোৰ বিষয়ে কোৱা আৰম্ভ কৰিলে - আচৰিত হ’বলগীয়া একো নাছিল মোৰ বাবে -- জানিছিলোৱে এইশ্ৰেণীৰ মানুহে মানুহে শুনি ভাল পোৱা কথা কৈয়ে - ইয়েই যে জীৱিকা -- তথাপিতো কিবা বেলেগ কথা ক’ব বুলি আশা কৰি থাকিলোঁ - নাই নকলে - প্ৰেডিক্টেব’ল হিন্দি চিনেমাৰ ক্লাইমেক্সৰ নিচিনাকৈয়ে মোৰ ভবিষ্যতৰ কাহিনীৰ অন্ত পৰিল -


মানুহগৰাকীৰ ভাল ল’গা কথা শুনি অনিৰুদ্ধ, অনিবাৰ্ণৰো যেন তাঁহাতৰো ভৱিষ্যত জানিবলৈ মন গ’ল  -- ইটোৰ পাছত সিটোৱে  হাত দেখুৱাত লাগিল - হাঁহি উঠিল মোৰ - একেখন কেছেটকেই কিমান নুশুনে আৰু  -- কেমেৰাটো লৈ আতৰি গলোঁ - বেলিটোৱে অলপ দিগদাৰ দিছে ফ’ট তোলাত - বেলেগ এটা এনগ’লৰ পৰা ফ’ট ল’ব লাগিব ৰ’ক মেমৰিয়েলটোৰ  --


মিনাক্ষীলৈ চালোঁ - এতিয়া্াও একে ঠাইতে বহি আছে - চকুযুৰি নিলীম  সাগৰৰ অসীমত নিবদ্ধ - কিবা এটা যেন গভীৰ চিন্তাত বিভোৰ - কৰিবলৈ একো নাছিল মোৰ - লাহে লাহে খোজ ললোঁ তাইৰ ফালে --


মোৰ খোজৰ শব্দ শুনি মিনাক্ষীয়ে মই অহা ফালে ঘুৰি চালে -
হাত নেদেখুৱা তুমি ?? অনিৰুদ্ধ অনিবাণেও দেখুৱাইছে -- কাষতে বহি তাঁহাতলৈ আঙুলিয়াই হাঁহি মাৰি সুধিলোঁ তাইক -
নাই নেদেখাও - তোমাক কি ক’লে -
তোমাক পাম বুলি ক’লে - আৰু চিধাই কথাষাৰ তোমাক কবলৈ ইয়াত মই হাজিৰ - দুষ্টালি ভৰা হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলোঁ -
খিলখিলাই হাঁহি উঠিল তাই - এনেকৈ হাঁহিলে মিনাক্ষীৰ চকু দুয়োটা প্ৰায় মুদ খোৱাৰ নিচিনা হৈ যায় - ভাল লাগে মোৰ --


ভৱিষ্যতৰ কথা তোমাৰ জানিবলৈ মন নাযায় ?
ভবিষ্যততো মই নিজে বিচৰা মতে গঢ়িব বিচাৰোঁ - তাৰ কাৰনে জ্যোতিষীৰ ওচৰলৈ যাবলৈ নিবিচাৰোঁ -- আকৌ খিলখিলনি -
কুৱাইট হেভী - তাইৰ হাঁহিত ময়ো যোগ দিলোঁ -


ধেমালীত কথাষাৰ ক'লেও মিনাক্ষীৰ কথাষাৰিত যে সত্যতা নাই তাক নুয়ো কৰিব নোৱাৰিলোঁ - সেইকাৰণেই মিনাক্ষীক ভাল লাগে মোৰ - যোৱা দুটা বছৰে তাইক দেখি আহিছোঁ - আন হাজাৰজনী ছোৱালীৰ দৰে নহয় তাই -- নিজৰ মন এটা আছে তাই -- ভাল বেয়া বিচাৰ কৰিব পাৰে - সময়ৰ ধৌত উটি যোৱা ছোৱালী নহয় - প্ৰয়োজন হ’লে সোঁতৰ বিপৰীতে যুঁজ দিবলৈও সাজু তাই -


আচ্ছা - বাৰু কোৱাছোন সেই যে দূৰত জাহাজখন দেখিছা, জাহাজখনে কেনেকৈ বাৰু দিক নিৰ্ণয় কৰে --
“ কম্পাছেৰে” -আচৰিত হোৱাৰ পাল এইবাৰ মোৰ -  এই সাধাৰণ কথাটোও নাজানে নে বেটছ ট’পাৰ মিনাক্ষীয়ে -
“বাৰু কম্পাছতো যদি নাথাকে, ধৰি লোৱা আছিল কিন্তু মাজ সাগৰত বেয়া হৈ গ’ল “
“কি হ’ব আৰু - দিকবিহীন ভাবে ঘুৰি ফুৰিব মাজ সাগৰত “  অলপ অস্বস্তিয়ে অনুভৱ কৰিলোঁ - কি যে কথাবোৰ সুধে নহয় এই ছোৱালীজনীয়ে --


এছাটি ধৌৱে আহি আমাৰ দুয়োটাৰে ভৰিকেইটা তিয়াই থৈ গ’ল -  চেঁচা চেঁচা ভাৱ এটা আহিল এই গৰমতো - ভাল লাগিল - ভাল লাগিল ধৌছাটিয়ে আমাৰ মাজলৈ কঢ়িয়াই অনা মৌনতা খিনিও - দূৰৈৰ জাহাজকিখনলৈ চাই পঠিয়ালোঁ - আৰু কিমান দিনলৈ বা এনেকৈয়ে মাজসাগৰত কটাব লাগিব - গন্তব্যস্থান নোপোৱালৈকে -


জানা, আমাৰ সপোনবোৰে জীৱনত কম্পাছৰ কাম কৰে - কেতিয়াও জীৱনৰপৰা এই সপোনবিলাক আতৰি যাবলৈ নিদিবা - নহলে মাজ সাগৰত দিক বিহীন হ’বা - সেই মাজসাগৰৰ কম্পাছ নথকা জাহাজখনৰ নিচিনাকৈয়ে -- আই হ’প ইউ আন্দাৰষ্টেন্দ ৱাট আই মীন --


 মিনাক্ষীৰ মুখলৈ চালোঁ -- এপলক আগতে খিলখিলাই হাঁহি থকা মুখখন অত্যন্ত চিৰিয়াছ-- পঢ়াক লৈ, কেৰিয়াৰক লৈ মিনাক্ষী সদায়েই চিৰিয়াছ -


মিনাক্ষীৰ কথাষাৰে মোক ভবাই তুলিলে - পাঁচ মিনিটৰ আগতে যে মই টু এটাও নোকোৱাকৈ জ্যোতিষীগৰাকীৰ ফালে হাতখন আগবঢ়াই দিলোঁ, সপোনবোৰ শেষ হৈ আহিছে নেকি বাৰু মোৰ জীৱনত -- কিয় বাৰু উৎকন্ঠাৰে জ্যোতিষীগৰাকীৰ মূখলৈ চাই ৰৈছিলোঁ কিবা এটা ভাল কথা শুনাৰ আশাত --


উত্তৰ দিবলৈ মোৰ হাতত উত্তৰ নাছিল -পৰিস্থিতিতো অলপ গহীনেই হৈ পৰিছিল - মই জানো মিনাক্ষীয়ে মোৰ পৰা উত্তৰ বিচৰা নাই - বিচাৰিছে মাথো মই কথাষাৰ এবাৰ ভাবি চোৱাটো - ভাবিব লাগিব এই বিষয়ে দকৈ - আই প্ৰমিজ ইও মিনাক্ষী -আই উইল ইনট্ৰস্পেকট- মনৰ ভিতৰতে ক’লো মই নিজকে -


মৃদু হাঁহি এটা মাৰি ক’লো - “ য়া - আই আন্দাৰষ্টেন্ড - ইউ আৰ দা কম্পাছ অাফ মাই লাইফ নাও--” বাৰু   ব’লা এতিয়া  ফেৰীতে উঠোগে - ফেৰি আহিবৰ হ’ল -- জাহাজত উঠিবলৈ সময় আছে এতিয়াও বহুত জীৱনত, পাছে পৰেও তাৰ কথা চিন্তা কৰিম --

অনিৰুদ্ধ, অনিবাণলৈ ঘুৰি চালোঁ - তাঁহাতি এতিয়াও জ্যোতিষীৰ লগত হাত দেখুৱাতে ব্যস্ত --

Saturday, July 11, 2015

এপিয়লা গৰম চাহ, এজাক দোপালতিতা বৰষুণ আৰু এজাক সপোন




দুদিনমানৰপৰা দিল্লীত বৰষুণ দিছে দৈনিক - দিছে মানে বাৰুকৈয়ে দিছে - এজাক ১০ মিনিটৰ বৰষুনৰ কাৰণেও প্ৰস্তুত নোহোৱা মহানগৰীখনৰ কাৰণে প্ৰায় দৈনিক ২-৩ ঘন্টাৰ বৰষুণ কেইজাকে যঠেষ্ট সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰিছে -
অলিয়ে গলিয়ে এআঠুলৈকে পানী, ৰাস্তাত পানী, যান-যট মুঠতে এইকেইদিন দিল্লীবাসীৰ কাৰণে বাহিৰলৈ ওলাবলৈকে চিন্তা হৈছে - সাধাৰণতে ৫-১০ মিনিটত অতিক্ৰম কৰা দূৰত্ত্ব যাবলৈ এইকেইদিন ঠাই বিশেষে ৩০-৪৫ মিনিট পয্যন্ত লৈছে - সেয়েহে বিশেষ দৰকাৰ নহলে বাহিৰলৈ ওলোৱা বাদেই দিছো এইকেইদিন - ঘৰৰ ভিতৰৰপৰাই বাৰিষাৰ বৰষুণৰ সোৱাদ লোৱা যাওক - এনেও দিল্লীত এনেদৰে বৰষুণক লগ পোৱা ইমান এটা সহজ নহয়  -


আজিও বতৰ একেই - ৰাতিপুৱাৰেপৰা বৰষুণ একেৰাহে দি আছে বুলি ক’ব পাৰি - মাজে মাজে এৰে আকৌ দিয়ে  - আগফালৰ গলিটোত এআঠু পানী - কলৈকো ওলাই যাব নোৱাৰি -






একাপ চাহ বনাই লৈ খিৰিকীৰ কাষতে আহি বহিলোহি - বৰষুণজাক বাঢ়িহে হৈ গৈছে - সোনকালে এৰা আশা নাই - উঠি গৈ ইউটিউব’ত নতুনকৈ মুক্তি পোৱা নীলাকৈ আকাশত নামৰ নতুন অসমীয়া গানটো লগাই দিলো - এটা মিঠা কন্ঠত ভাহি আহিল --


নীলাকৈ আকাশত তৰাৰে ধেমালী - চুই চাও চুই চাও লাগে
জোনাকীৰ বোকোচাত তৰায়ে ওমলে - চুই চাও চুই চাও লাগে -


মনটো ভাল লাগি গ’ল -আকাশখন আজি নীলা নহয় - বৰং এতিয়া আকাশখনত ঘোৰ কলীয়া ডাৱৰৰ একছত্ৰী ৰাজত্ত্ব - নাই এতিয়া জিকমিক কৰি থকা তৰাও - আছে মাথো অসংখ্য সৰি পৰা বৰষুণৰ টোপাল -

 তথাপিতো মনতো ভাল লাগি গ’ল - এখনি গোমা আকাশ আৰু সৰি পৰা বৰষুণৰ টুপাল - চুই চাও চুই চাও লাগিছে

কেতিয়াবা চুই চাও বুলি চুই চাইছিলো নে বাৰু বৰষুণৰ টোপাল -আকাশলৈ মুখ কৰি পাতি দিছিলোনে মুখখন বৰষুণৰ টোপাল বিলাকৰ সোৱাদ লবলৈ -- লৈছিলোঁ কিয় নলৈছিলোঁ- ছাটি থাকিলেও ছাটিতো মেলি নলৈ বৰষুণত তিতিছিলোঁ - আঠুলৈকে পেন্টটো কোচাই ৰাস্তাতোৰ পানীজমা হোৱা ঠাইখনত ভৰি দি আগবাঢ়িছিলোঁ - ভৰিৰ তলুৱাৰে পানীখিনি শুকানঠাইদোখৰলৈ ঠেলি দিছিলোঁ - কিযে উৎসাহ আছিল, কেনে যে ৰং লাগিছিল -


চাহত সুহা মাৰিলোঁ - এনে বতৰত পকৰিৰ লগত আদা দিয়া চা্হৰ সোৱাদেই বেলেগ - পাছে এই বৰষুণত এআঠু পানীত তিতি বুৰি পকৰি কিনাতকৈ ৰুমতে থকা কাটা বিস্কুটেই ভাল হ’ব যেন লাগিল  - গৰম চাহে গাটো গৰম উঠাই দিলে -


লেপটপটোৰপৰা ভাহি আহিল --


তোমাৰে দুচকুত সপোনে ওমলে - চুই চাও চুই চাও লাগে --


ভাল লাগিছিল - খুব ভাল লাগিছিল তাইক - চালে চাই থাকিবলৈ মন গৈছিল - তাইৰ লগত কটোৱা সময়বোৰ কেনেকৈ গৈছিল গমকে নাপাইছিলোঁ - সময়বোৰ যেন সপোন আছিল তেতিয়া - সপোনৰ ৰং বিৰঙৰ লহৰত ময়ো নিজকে উটুৱাই দিছিলোঁ - কিন্তু জনা নাছিলোঁ কেনেবাকৈ সপোনৰ সাগৰত অহা বা মাৰলিত মোৰ জাহাজ ডুবিলে মোৰ কি অৱস্থা হ’ব  -  আৰু এদিন সেয়াই হ’ল - সেই অলেখ এজাৰ সপোন সপোনেই হৈ থাকিল - আশাতীতভাবে টাইটানিকৰ দৰেই মনৰ মহাসাগৰৰ তলিত অলেখ সপোন লৈ মোৰ সপোনৰ জাহাজ ডুব গ’ল - জীৱনৰ কোবাল সোঁতত এতিয়া সকলো সপোন মাথো কেৱল মনৰ উৱলি যোৱা আধালিখা দস্তাবেজতেই আবদ্ধ -- মাজে মাজে নিগৰি ওলাই আহে - প্ৰথমতে বুজিবলৈ কষ্ট হৈছিল - আজিকালি স্বাভাবিক হৈ পৰিছে আৰু  - সপোন দেখিবলৈ এতিয়া ভয় হয় - কিজানি আকৌ একে দশা হয় -
বৰষুণজাকো এটা সময়ত হাতেৰে ঢ়ুকি পোৱাতে আছিল - দিল্লীত চুই চাও বুলিলেও  বৰষুণ নাই -  প্ৰায়ে সুধিছিলোঁ বৰষুণ আ্হিলে থাকিবনে  বৰষুণজাক চুই চাবলৈ মোৰ আগৰদৰে সেই উৎসা্হ, পামনে বৰষুণজাকত বিচাৰি সেই তাঁহানিৰ মাদকতা -- ভাবিছিলোঁ নিশ্চয় থাকিব সেই উৎসাহ,পাম সেই মাদকতা -- কিয় নাপাম -

খিৰিকিৰে হাতখন বাহিৰলৈ উলিয়াই দিলোঁ - চেঁচা বৰষুণৰ টোপালবিলাকে হাতখনত বেজীয়ে বিন্ধাদি বিন্ধিলে - চুলে জয় পৰি যোৱা নিলাজীবনৰ নিচিনাকৈ হাতখন আপুনা আপুনি কোচখাই আহিল - ক'ত হেৰাল সেই তাহানিৰ উৎসাহ,ক'ত লুকাল সেই মাদকতা --  বৰষুণৰ টোপালবিলাক চুই চোৱাতকৈ এতিয়া চাহৰ সোৱাদলৈ বৰষুণজাক দূৰৈৰপৰা চোৱাতহে বেছি আমেজ থকাৰ দৰে লাগিল! জীৱন সঁচাকৈয়ে বৈচিত্ৰপূৰ্ণ !!!

মনটো বেজাৰ লাগি গ'ল - গানটো শুনিবলৈ মন নগল আৰু !! উঠি গৈ আন এটা গান লগাই দিলোঁ -- জুবিনৰ কন্ঠত ভাহি আহিল --

"ভুলতো নাচাবা তুমি, নামাৰিবা মিঠা হাঁহি 
 নালাগে তোমাৰ মৰমকে নালাগে তোমাৰ প্ৰেৰণাকে 
থাকিম অকলে অকলে, পাৰিম জীৱন সজাবলে"   ---