দৈনিক মানুহে মৰিয়েই আছে
দৈনিক দেখি আহিছোঁ৷ দেশৰ দিক নিৰ্ধাৰণ কৰা কিমান ৰাজনীতিকৰ দেহাৱসান হ’ল
হিচাপ নাই৷ ক’ত কিমান
গুৰুত্বপূৰ্ণ পষ্টত চাকৰি কৰা লোকে অৱসৰ লৈছে৷ সৌ সিদিনা ৰিজাৰ্ভ বেংকৰ গৱৰ্ণৰ ডি
চুব্বাৰাওয়ে অৱসৰ ল’লে৷ মনত একো
অনুভৱ নহ’ল৷
আজি সন্ধিয়া শিৱসাগৰ চৰকাৰী উচ্চতৰ মাধ্যমিক আৰু বহুমুখী বিদ্যালয়ৰ
গ্ৰুপটোত এটা পষ্ট দেখিলো – আমাক পঢ়ুৱা
কেইবাজনো চাৰে অৱসৰ ল’লে- দুই এজনৰ মৃত্যুও হ’ল
বুলি গম পালো– পষ্টটো পঢ়ি হঠাৎ
মনটো ভাবুক হৈ পৰিল – মনতে ভাবিলোঁ – আজিৰ
চামে তেনে শিক্ষকৰপৰা পঢ়িবলৈ নোপোৱাৰ কাৰণে যে কিমান লছ হৈছে, আমি
বৰ ভাগ্যৱান আছিলোঁ এনে অনুভৱ হ’ল– লগতে
এটা কথাও ভাবিলোঁ – মোৰ নিচিনাকৈ
হয়তো আন বহুতেই সেই কেইজন শিক্ষকৰ আমাৰ জীৱনলৈ আগবঢ়োৱা অৱদানৰ কথা মনত পেলাই
শ্ৰদ্ধাত তেওঁলোকৰ প্ৰতি মূৰ দোৱাই ৷ আন কি এনে বৃত্তি আছে য’ত
এনে অকৃত্ৰিম ভালপোৱা, শ্ৰদ্ধা আদায়
কৰিব পাৰি৷৷ আজি অৱসৰৰ পাছত শ্ৰদ্ধাৰ চাৰ-বাইদেউ সকলেও মনত বাৰু কেনে এটা শান্তি, প্ৰশান্তি, গৌৰৱ
অনুভৱ কৰে যে তেওঁলোকৰ আজি কপি থকা হাতেৰেই শিক্ষকতাৰ কালছোৱাত কিমানৰ জীৱন নিপুণ
হাতেৰে নিজে গঢ়িলে ৷ কথাষাৰ ভাবিয়েই মনটো কিবা ভাল লাগি গ'ল৷
ফিলিং নষ্টালজিক -----
( মই কোৱা নাই যে আজিৰ শিক্ষকসকল বেয়া বুলি, আমাৰ
সময়ত থকা শিক্ষকসকলে আমাৰ মনত যি স্থান অধিকাৰ কৰি ল’লে
তাৰেই ফলস্বৰূপে হয়তো মোৰ মনটোৱে দেখোন শিক্ষক বুলি কলেই তেওঁলোকৰ চেহেৰাহে মনলৈ
ভাহি আহে)
