Sunday, May 26, 2013

বয়সৰ চাপ




দিল্লীলৈ আহিবৰেপৰা লক্ষ্য কৰিছো চুলি দেখোন বেছিকৈ সৰিবলৈ লৈছে। আগতেও নসৰা নহয়। কিন্তু ইয়ালৈ অহাৰ পাছত দেখোন ধুমুহাৰ গতিৰে সৰিবলৈ লৈছে। এনেকৈ থাকিলে হ'ল আৰু। অতি শিঘ্ৰেই যে এডালো বাকী নাথাকিবগৈ তাত কোনো সন্দেহ নাই। লগৰকেইটাক ক'লে বিবিধ কথা কয়। পানীৰ প্ৰব্লেম, দেনদ্ৰাফ হৈছে,দিল্লীৰ ধূলি, টেনছন, কামৰ প্ৰেছাৰ ইত্যাদি এশ এটা কথা।  কাৰণটো কি গম নাপালেও কথাটোৱে যে মোক টেনছন দিছে বুজিবলৈ বাকী নাথাকিল। সেয়েহে বন্ধ দিন পাই কালি গ'লো ডাক্তৰৰ ওচৰলৈ।

  লেডি ডাক্টৰ। বেচ হাঁহিমুখিয়াল। ভাবিলো এনেকুৱা হাঁহি দেখিলে  দেখোন বেমাৰীৰ বেমাৰ আধা আধি ভালেই হই যাব। 
মোক বহিবলৈ দি নাম, কি কৰো, প্ৰব্লেম কি সোধিলে। ময়ো যথাযথ উত্তৰ দিলো। 
এইবাৰ সোধিলে "তোমাৰ বয়স কিমান?"
মই কলো " পঁচিছ"
 ডাক্টৰণী বাইদেৱে উত্তৰ শুনি লিখি থকাৰেপৰাই  মূৰ তুলি মোলৈ চাই হাঁহি হাঁহি কলে 
" এই বয়সতে তোমাৰ চুলিৰ প্ৰব্লেম হ'ব নালাগে নহয়"

কথাষাৰ যদিও ধেমালিত ক'লে মোৰ মনত খু-দুৱনি লাগিল। বয়সটো কোৱাৰ পাছতহে যে এনেকৈ ক'লে?? তেওৰ সম্মুখত বহি ইতিমধ্যে মই দেখোন ২-৩ মিনিট সময় কথা পাতিলো । তেতিয়াতো নকলে যে মোৰ এই বয়সতে চুলি সৰিব নালাগে বুলি। তেও ধৰিব নোৱাৰিলেনেকি যে উঠ চেপিলে এতিয়াও মোৰ গাখীৰ ওলোৱা অবস্হা। কাৰণটো কি হ'ব পাৰে বাৰু? বয়সৰ চাপ মোৰ ওপৰত পৰিছে নিশ্চয়!!! 

মোক দেখাত বাৰু বুঢ়া বুঢ়া লাগিছেনেকি?? এইবাৰ আকৌ লাগিল এটা চিন্তা।
"ধেইত তেৰি!!! আহিছিলো টেনছন দূৰ কৰিবলৈ আৰু আহি ইয়াত আৰু এটা টেনছনৰ কাৰণ যোগ কৰি ল'লো। তাকো পইছা দি "

No comments:

Post a Comment